George

Να μπω σε κανα δυο μπελάδες; Γιατί να μην μπω; Αν ήθελα να γράφω κουλτουριές που θα είναι ευχάριστες σε όλους θα το έκανα απο την αρχή.

Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό συνήθειο. Όσους δεν χωνεύουμε, τους κολλάμε συνηθισμένες ταμπέλες και ησυχάζουμε. Λέμε δηλαδή, βλάκας ο Μεταξάς, βλάκας ο Χίτλερ, βλάκας ο Μουσολίνι κτλ, κτλ. Λίγο πριν δω τον τελικό χθες μου τράβηξε μια είδηση την προσοχή. Η επέτειος του θανάτου του Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Πρώτα απ' όλα, ο Θεός ας τον συγχωρέσει. Επειδή πιστεύω πως τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο, θεωρώ πως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε ένα ρόλο να παίξει στη ζωή, όπως είχαν τους ρόλους τους ο Παυσανίας, ο Εφιάλτης, ο Πλάτωνας, ο Ιούδας, ο Ιντζάγκι, ο Γκάντι, η Μπρίτνεϊ Σπίαρς, ο Τσόρτσιλ, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο Μικ Τζάγκερ, όπως τους έχουμε όλοι μας.

Σιγά ρε, που ήταν τυχαίο δηλαδή που γεννήθηκε ο Σωκράτης ή ο Χριστός, ή μήπως ο Χίτλερ θα μπορούσε να πεθάνει απο πνευμονία όταν ήταν 5 ετών; Σιγά που είναι τυχαίο που έχω τους συγγενείς που έχω!

Εν πάση περιπτώσει, λέω με το χέρι στη καρδιά πως θεωρώ τις δικτατορίες ελεεινές. Θεωρώ όμως, τους λαούς που δημιούργησαν τις συνθήκες για να υπάρξουν δικτατορίες πιο ελεεινούς!

Γι' αυτό και δεν βλέπω με τίποτε μια δικτατορία ποτέ στην Αγγλία. Ούτε βλέπω τον Εγγλέζο να σηκώνει όπλο σε Εγγλέζο.

Μήπως νομίζει κανείς πως έχουμε επίπεδο σαν λαός για να έχουμε και συνείδηση δημοκρατίας; Γιατί ρε, λέει ο άλλος, μορφωμένοι άνθρωποι με βιβλιοθήκες στο σπίτι τους υποστήριζαν τον Παπαδόπουλο. Κάτι θα ήξεραν αυτοί. Βέεεβαια.

Κοιτάξτε να δείτε, ο κόσμος για μένα είναι γεμάτος κουλτουριάρηδες του κώλου, που αγοράζουν βιβλία για επίδειξη, βιβλία που δεν έχουν ούτε το χρόνο, ούτε το μυαλό για να διαβάσουν. Νομίζετε πως όσοι αγοράζουν "το Βήμα" κάθε Κυριακή το διαβάζουν; Να ξέρατε πόσα "Βήματα" αγοράζονται για να παραμείνουν κλειστά πάνω στα τραπέζια των μπαρ, ουουουου.

Η συντριπτική πλειοψηφία των αντιτύπων του "Κεφαλαίου" του Μαρξ έχει αγοραστεί απο μαλάκες και μαλακισμένες, που ένα βράδυ αποφάσισαν να γίνουν κουμούνια, αγόρασαν το "Das Kapital" πρωί πρωί, άλλαξαν ιδέα το μεσημέρι και το βιβλίο έμεινε στο ράφι, αδιάβαστο, μνημείο στη μαλακία τόσο εκείνου που τό γραψε, όσο και εκείνου που το αγόρασε και δεν το διάβασε! Αχ, καλέ, παρασύρθηκα πάλι.

Αφήνοντας πολιτικές φιλοσοφίες στην άκρη, προσωπικά βγάζω το καπέλο στον Γεώργιο Παπαδόπουλο για ένα πράγμα: Διότι ποτέ δεν λύγισε, διότι δεν πούλησε τα πιστεύω του, όσο λάθος και να ήταν, όσο κι αν απεχθάνομαι τις δικτατορίες. Ο Παπαδόπουλος δεν είπε "μετανοώ" σε διαδοχικούς δημοκράτες της πλάκας και ΜΑΓΚΙΑ του!

Περί υιοθεσίας

Το διάβασα κάπου, αλλά επειδή το θεώρησα σημαντικό να εξερευνήσω μια διαφορετική πτυχή του θέματος, το μετέφερα εδώ. Λένε λοιπόν:
"Με το νομο που ψηφιστηκε την τελευταια βδομαδα στην Ισπανια οι ομοφυλοφιλοι πλεον οχι μονο μπορουν να παντρευτουν αλλα εχουν τα ιδια ακριβως δικαιωματα με τα υπολοιπα παντρεμενα ζευγαρια, συμπεριλαμβανομενου της υιοθεσιας παιδιου".
Με αυτο το νομο, η Ισπανια γινεται αν δεν κανω λαθος η πρωτη χωρα παγκοσμιως που επιτρεπει κατι τετοιο. Μπραβο στους Ισπανους που ειναι τοσο μπροστα και τοσο ανοιχτομυαλοι, δεν το περιμενα απο μια χωρα Μεσογειακη με παρομοια νοοτροπια με Ελλαδα και ενα παρελθον ακρως καθολικο και συντηρητικο.Οι διαδηλωσεις του προηγουμενου σαββατοκυριακου της Εκκλησιας και λοιπων μελων Opus Dei κατα του νομου ευτυχως δεν ειχαν κανενα αποτελεσμα.Οχι μονο αυτο αλλα η διαδηλωση τους ηταν καθαρα αντι-συνταγματικη γιατι δεν φωναζαν για να υποστηριξουν δικα τους δικαιωματα αλλα κοντρα των δικαιωματα μιας αλλης κοινωνικης ομαδας. Αναρωτιεμαι που ειναι ολοι αυτοι οι ρασοφοροι (και οι δικοι μας στην ελλαδα συμπεριλαμβανομενοι) οταν γινονται διαδηλωσεις για πολυ σημαντικοτερα θεματα.
Και σκέφτομαι τώρα εγώ.Αν και είμαι σαφώς κατά της εκκλησίας και οποιασδήποτε οργανωμένης θρησκείας, και υπέρ των δικαιωμάτων της κάθε κοινωνικής μειονότητας ,αναρωτιέμαι για κάποια πραγματα.Αναγνωρίζω στον καθένα το δικαιώμα του να παντρεύεται όποιον θέλει. Ή και ότι θέλει. Θες να παντρευτείς το κανίς σου; Κανένα πρόβλημα (αρκεί να μην κάνετε σεξ όταν κοιμάμαι και με ξυπνάτε).Αλλά αν έχουν όλοι ίδια δικαιώματα, τότε δεν πρέπει να δούμε και τα δικαιώματα του παιδιού που θα υιοθετηθεί;
Παρόλο του ότι πιστεύω πως τα δύο τρίτα των όσων γάμων γίνονται σήμερα στην Ελλάδα θα διαλυθούν μέσα στην επόμενη επταετία , δεν θα ήταν καλύτερο για ένα παιδί να έχει μία μαμά και ένα μπαμπά, από το να έχει δύο μαμάδες ή δύο μπαμπάδες;Στην τελική, το παιδί πρέπει να αντλήσει στοιχεία και από τους δύο γονείς, έτσι δεν είναι;
Άρα, μήπως παραβιάζουμε τα δικαιώματα του παιδιού αυτού, αν το δώσουμε για υιοθέτηση σε δύο άνδρες ή δύο γυναίκες;Αυτό είναι το πρώτο θέμα το οποίο σκέπτομαι.
Αλλά υπάρχει και δεύτερο:Έστω δύο άνδρες μεγαλώνουν ένα αγοράκι. Τι πιθανότητες έχει αυτό το αγοράκι να γίνει ομοφυλόφιλος; Μικρότερες, ίσες ή μεγαλύτερες από ένα αγοράκι σε μια παραδοσιακή οικογένεια;Φαντάσου τώρα αυτό το αγοράκι όταν πηγαίνει σχολείο και κάνει φίλους (πες ότι έχουμε ξεπεράσει τον κοινωνικό στιγματισμό και αποκλεισμό από τα άλλα παιδάκια και τους γονείς τους). Όταν φτάσει την εφηβεία και αρχίσει να νιώθει πώς κάτι πρέπει να κάνει, δεν πιστεύετε πως έχει περισσότερες πιθανότητες να δοκιμάσει να κάνει κάτι με το φίλο του το Βαγγελάκη στο σχολείο;
Γιατί - ταπεινή μου γνώμη - δεν υπάρχει gay γονίδιο, άρα το περιβάλλον είναι που κάνει τη διαφορά στο αν κάποιος θα γίνει ομοφυλόφιλος ή όχι. Αν το περιβάλλον είναι τέτοιο που ενθαρρύνει την ανάπτυξη ομοφυλοφιλικών τάσεων, τότε αυξάνονται οι ομοφυλόφιλοι ως ποσοστό στο γενικό πληθυσμό, έτσι;Από πέντε τοις εκατό (και άλλο πέντε κρυφοί), στην πρώτη γενιά μπορεί να πάνε στο 12, μετά στος 14, μετά στο 16 τοις εκατό. Και προσέχτε τώρα, δε με ενδιαφέρει το αν το τρισέγγονό μου το οποίο μπορεί να έβγαινε straight τελικά βγει gay, γιατί μπορεί να του αρέσει. Ούτε καν κοιτάω το ότι μπορεί το τρισέγγονό μου αυτό να είναι ο Βαγγελάκης ο οποίος αν δεν του την είχε πέσει ο Δημητράκης θα είχε εξελιχθεί σε staight. Μέχρι τότε είναι πλήρως αποδεκτό οτιδήποτε κι αν πηδάς, φαντάζομαι.
Αυτό όμως που εξετάζω είναι πως αυτό θα οδηγήσει σε υπογεννητικότητα. Λιγότερα straight ζευγάρια σημαίνει λιγότερα παιδιά. Και αν το συνδυάσεις με την αύξηση σε ανεπιθύμητες γέννες που συνεπάγεται σε αύξηση των παρατημένων παιδιών που μπαίνουν σε ορφανοτροφεία, ουσιαστικά μιλάμε για μία σιωπηρή έκρηξη του ποσοστού ομοφυλοφιλίας στην κοινωνία.Τι σημαίνει υπογεννητικότητα; Σημαίνει πως μέσα στο 2005 ας πούμε γεννήθηκαν 20.000 παιδιά αλλά πέθαναν 25.000 άνθρωποι. Δε σας τρομάζει αυτό, έτσι; Άλλωστε πολλοί είμαστε, καιρός να αραιώνουμε, γιατί ο γείτονας έχει αρχίσει να μου τη σπάει, έτσι;Βέβαια, η υπογεννητικότητα σημαίνει κάτι ακόμα. Στο παράδειγμα που σας έδωσα, αυτό είναι υπογεννητικότητα της τάξης του 20%. Αυτό σημαίνει πώς μέσα σε πέντε γενιές (120-150 χρόνια), o πληθυσμός θα είναι στο 40% του αρχικού. Με σημερινά παραδείγματα, η Ελλάδα από 11.000.000 θα είχε μείνει στα 4.400.000 άτομα. (Με το φόβο του να φανώ τρομερά ακροδεξιός αναρωτιέμαι: Λέτε να ξέρουν κάτι οι ανατολικές χώρες που γεννάνε αβέρτα και σκοτώνουν τους ομοφυλόφιλους, περιμένοντας υπομονετικά την αυτοκατάρευση της Δυτικής κυριαρχίας;)Και ακριβώς αυτό οδηγεί στον αφανισμό του ανθρώπινου γένους.
Φυσικά, ο άνθρωπος βρίσκει τρόπους να επιβιώσει. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αλλάζει.Άλλωστε, ποιός μας λέει πως η Ισπανία είναι πράγματι η πρώτη χώρα που θέσπισε την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς; Μπορεί να το έκανε ένα αρχαίο κράτος (ή χώρα, ή φυλή) το οποίο σήμερα δεν υπάρχει, απλά γιατί αυτο-αφανίστηκε.

Είναι ο Σαρκοζύ φασίστας;

Δεν είναι δικό μου, του Νίκου Δήμου είναι το κείμενο, αλλά μια και συμφωνώ απόλυτα (και επειδή βαριέμαι) γιατί να μην το βάλω;


Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες που εκτοξεύουν πολλά Ελληνικά ΜΜΕ στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Γαλλίας. Ότι είναι φασίστας και ότι είναι φιλελεύθερος (ή νεοφιλελεύθερος - η "Ελευθεροτυπία" μάλιστα τον ονομάζει Θάτσερ).Βέβαια κατά το λεξικό αυτές οι δύο λέξεις είναι αντίθετες - και δεν μπορεί να προσάπτονται στο ίδιο υποκείμενο.Είχα και ένα σχολιαστή του blog ο οποίος τον αποκαλούσε φασίστα και ναζί. Μου έστειλε και διάφορα σχόλια, ελληνικά και ξένα, που συμφωνούσαν με την άποψή του.Εγώ με αυτές τις λέξεις χαρακτηρίζω άλλα πρόσωπα και άλλες συμπεριφορές. Φαίνεται ότι εδώ έχουμε πρόβλημα ορισμών - που όμως δεν είναι μόνο λεξικογραφικό. Οι παλαιοί που έλεγαν "αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις" κάτι ήξεραν.
Ανοιξα λοιπόν πρώτα τα λεξικά και διάβασα:Φασισμός: δικτατορικό αστικό πολιτειακό σύστημα με κύρια χαρακτηριστικά την κατάργηση του κοινοβουλευτισμού και την έξαρση της κρατικής εξουσίας που ασκείται τρομοκρατικά. / /Η ιδεολογία που πρεσβεύει τις αρχές αυτού του συστήματος και επιδιώκει την εγκαθίδρυση του.Αντίθετα: δημοκρατία, φιλελευθερισμός.Άλλος ορισμός: πολιτικοκοινωνικό σύστημα της άκρας Δεξιάς με έντονα αυταρχικό και εθνικιστικό χαρακτήρα που καταργεί τον κοινοβουλευτισμό και την δημοκρατία, και βασίζεται στον μονοκομματισμό και τον ολοκληρωτισμό.
Άλλος ορισμός: οποιαδήποτε πολιτική κίνηση ασπάζεται την δικτατορική διακυβέρνηση, τον κεντρικό έλεγχο της οικονομίας, την βίαιη καταπίεση κάθε αντιπολίτευσης και τον επιθετικό εθνικισμό.
Το μέλλον θα δείξει πως θα πολιτευθεί ο Σαρκοζύ. Αλλά από το παρελθόν του, μόνο δύο στοιχεία των ορισμών μοιάζει να τον αφορούν: η αυταρχική συμπεριφορά και ο εθνικισμός.Αρκούν αυτά για να τον χαρακτηρίσουμε φασίστα;Ένας συνεπής φασίστας, την επόμενη την εκλογής του θα διέλυε το Κοινοβούλιο, θα καταργούσε την ελευθεροτυπία, θα φυλάκιζε την αντιπολίτευση και θα κυβερνούσε με τον στρατό.Δεν το βρίσκω πολύ πιθανό να συμβεί στην Γαλλία.Μήπως πρέπει να προσέξουμε περισσότερο πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις και τις έννοιες; Διότι τελικά παύουν να έχουν νόημα!

Υ. Γ. Ας σημειώσω εδώ ότι δεν είμαι οπαδός ούτε θαυμαστής του. Αν ψήφιζα στην Γαλλία, μάλλον θα έρριχνα λευκό.

Υ.Γ. 2. Το ότι φυσικά ο Δήμου χαρακτηρίστικε και ως "Δεξιός" από ορισμένους μέσα απο το blog του γι' αυτά που έγραψε δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Στην ελλάδα ζούμε άλλωστε...