Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Αυτοί κι αν μοιάζουν! (όχι για όλους όμως...)


Αφιερωμένο στην φίλη μου papariga, που είχε αναφέρει πως :"Δεν ξέρω αν όντως η Παπαρήγα δικαιώνει τα εκτρώματα και τα εγκλήματα της Σοβιετικής Ένωσης, κανένας σε αυτό το μπλοκ ποτέ δεν τα δικαίωσε... Το να ζητάμε έναν καλύτερο κόσμο για μας και τα παιδιά μας δεν σημαίνει ότι δικαιώνουμε κανένα φασίστα δικτάτορα!"



Ας υποθέσουμε πως υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα, το οποίο εκφράζει περίπου το 6% του λαού, και η ηγεσία του έχει τις εξής απόψεις:
«Ο Χίτλερ ήταν ένας πάρα πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Βοήθησε τη χώρα του σε δύσκολες εποχές, ενώ αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστική μορφή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς ενέπνευσε με το λόγο του τους συμπατριώτες του να θυσιαστούν για το καλό της. Δεν επιτέλεσε απλός σημαντικό κοινωνικό έργο, αλλά διέθετε παράλληλα και ένα υψηλό ηθικό ανάστημα. Βέβαια έκανε και λάθη στο έργο του, όμως αυτά κρίνονται ως αναγκαία στα πλαίσια των συνθηκών που επικρατούσαν τότε στο κόσμο».
Πως θα χαρακτηρίζαμε τα άτομα τα οποία εκφράζουν τέτοιες απόψεις; Όχι βέβαια φασίστες ή ναζιστές, αυτούς τους χαρακτηρισμούς θα μπορούσαμε να τους κάνουμε εάν ζούσαμε το 1940, αλλά επειδή ζούμε στο 2007 και πλέον έχουμε την απαραίτητη κρίση που προέρχεται από τη γνώση της ιστορίας, θα τους χαρακτηρίζαμε ως διεστραμμένους.
Ας αλλάξουμε τώρα από τη πρώτη παράγραφο του κειμένου το όνομα Χίτλερ με το όνομα Στάλιν. Η σύγκριση βεβαίως είναι άδικη. Στη μονομαχία μεταξύ των δυο για το έπαθλο του μεγαλύτερου σφαγέα ανθρώπων ο Χίτλερ αρκείτε στο ασημένιο μετάλλιο. Τα θύματα του Χίτλερ, συμπεριλαμβάνοντας το ολοκαύτωμα των Εβραίων, μαζί με τις υπόλοιπες εκκαθαρίσεις εθνικών ομάδων, τους αιχμάλωτους πολέμους, την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων και τις εκτελέσεις αντιστασιακών, φτάνουν σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία τα 15.000.000 νεκρούς. Ο Στάλιν από την άλλη, έχοντας και το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης χρονικά παραμονής στην εξουσία, εκτόξευσε των αριθμό των θυμάτων (η πλειοψηφία των οποίων ήταν ρωσικής καταγωγής) στα 35.000.000.
Πριν από δυο μέρες μάλιστα ήταν η επέτειος της εκτέλεσης του Μενανσκ, όπου το 1944, κατόπιν εντολής του Στάλιν, οι Σοβιετικοί εκτέλεσαν σε ένα δάσος της Ουκρανίας, μέσα σε τέσσερις ημέρες 15.000 Πολωνούς αιχμάλωτους πολέμου, τους οποίους είχαν συλλάβει μετά την εισβολή στη Πολωνία το 1939.
Η ηγεσία ποιανού κόμματος άραγε, το οποίο αντιπροσωπεύεται στην ελληνική βουλή, έχει τις συγκεκριμένες απόψεις για τον Στάλιν;


«Το μεγαλύτερο λάθος της Σοβιετικής Ένωσης αποδείχθηκε τελικά πως ήταν η αποσταλινοποίηση»
-Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέδριο του Κ.Κ.Ε. στις 22 Ιουνίου 2007

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Oi, achei teu blog pelo google tá bem interessante gostei desse post. Quando der dá uma passada pelo meu blog, é sobre camisetas personalizadas, mostra passo a passo como criar uma camiseta personalizada bem maneira. Se você quiser linkar meu blog no seu eu ficaria agradecido, até mais e sucesso.(If you speak English can see the version in English of the Camiseta Personalizada.If he will be possible add my blog in your blogroll I thankful, bye friend).

Ανώνυμος είπε...

Τάσο δεν διαφωνώ μαζί σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί κολλάς, σε καμιά περίπτωση δεν δικαιώνω κανένα φασίστα. Χίτλερ, Στάλιν ή Κάστρο. Τι σχέση έχουν αυτά με την ελπίδα μου για ένα καλύτερο κόσμο; Στο ξαναείπα, άκουμε όταν σου μιλάω. Θέλω εναν καλύτερο και δικαιώτερο κόσμο, χωρίς να θυσιάσω καμιά ελευθερία κανενός ανθρώπου στη Γη.
Η Παπαρήγα, η κάθε Παπαρήγα κρίνεται για όσα θα πει και θα στηρίζει. Δεν συμφωνω με όλη την κοσμοθεωρία του ΚΚΕ, του Συν, και της Αριστεράς, μόνο με ένα κομμάτι τους. Σε καμια όμως περίπτωση δεν πιστεύω ότι θα ήμασταν καλύτερα αν αυτοί δεν ήταν στην Βουλή. Χρειαζόμαστε φωνές, που να επαναλαμβάνουν, όρια ηλικίας, μισθούς φτώχειας, ρημαγμένα ταμεία, ανεργία κτλ... Θέλω κάποιους μέσα τσο κοινοβούλιο να λένε την αντιλαική πολιτική αντιλαική!

Tasos είπε...

Σωστά! Άλλωστε φάνηκε στη πράξη πόσο πολύ προστάτεψαν τις συντάξεις, τους μισθούς, τα κοινωνικά δικαιώματα και την ελευθερία οι Παπαρήγες όταν πήραν την εξουσία...